Compendium pathologiae hominis/Prooemium
Pagina prima • Prooemium in pathologiam in genere • Reactiones accomodationis • Damnum cellularum et textuum • Noxa exogena • Inflammatio • Degeneratio • Cancer
- Sanguis, medulla ossium et systema immunitatis: Systema haematopoeticum • Systema lymphaceum • Haematologia • Vitia systematis immunitatis • Reactiones pathologicae systematis immunitatis
- Systema cardiovasculare: Cor • Vasa sanguinea • Mediastinum
- Systema respiratorium: Tractus respiratorius superior • Tractus respiratorius inferior et pulmones • Pleura
- Systema gastrointestinale: Os et glandulae salivariae • Oesophagus • Gaster • Intestinum • Hepar • Tractus biliaris • Pancreas (pars exocrinea)
- Systema urogenitale: Renes • Ureteres • Vesica urinaria • Urethra • Glandulae mammariae • Ovaria • Uterus et cervix • Vagina et vulva • Gestatio • Testes et epididymes • Prostata • Penis
- Systema endocrineum: Systema endocrineum • Hypophysis • Glandula thyreoidea • Glandulae parathyreoideae • Glandulae adrenales • Pancreas (pars endocrinea) • Systema endocrineum diffusum (cum cellulis APUD)
- Neuropathologia: Systema nervosum centrale • Neoplasmata systematis nervosi • Columna vertebralis et medulla spinalis • Systema nervosum periphericum • Musculi
- Systema locomotoricum: Articulationes • Ossa • Neoplasmata cartilaginis ossisque • Tendines, fasciae, textus connectivi
- Integumentum: Structurae cutis atque adnexa • Morbi cutis hereditarii • Morbi cutis autoimmunitatis cum bullis • Mala textuum connectivorum cutis non heritabilia • Morbi cutis microbiales • Neoplasmata cutis • Symptomata cutanea apud morbos alios
- Organa sensuum: Oculi • Aures
- Metabolismus: Mala morbique metabolici
Procedurae manuales praeparationis textuum • Glossarium • Fontes
Phaenomena organismi vividi et de vita in genere recensere
Organismis vividis insignia typica sunt:
- Metabolismus ad vitam eius generandum conservandumque
- Facultas gubernationis propriae
- Facultas variantia genera sui proprii formandi
De vitae ente cogitantes, iam olim philosophi Graeci mentionem inferebant excogitabantque exempla varia:
Heraclitus circa annum 500 AD duo principia elaboravit: primum de perpetuitatis vitae tam incipientis quam desinentis; deinde de coniunctione vitae pendente vitae de verbo, λόγος. Postea philosophi Democritus iter materialisticum et Plato idealisticum descripserunt.
De sanitate et insanitate recensere
Pathologia in genere recensere
Pathologia est doctrina passionum, et verba πάθος, "Patho-" (Lat. passio; morbus) et λόγος, logos (Lat.: verbum; doctrina) de lingua Graeca emanaverunt. Pathologia est disciplina medica, quae causas (aetiologias), machinationes earum procreationis, mutationes visibiles (oculis vel sub microscopio), atque cursus morborum cum methodis morphologice conceptis concipit.
Historia pathologiae disciplinae recensere
De facto pathologia ex disciplina medica anatomiae emanavit.
Anno 1761 anatomus MOGAGNI (1682-1771) opus suum De sedibus et causis morborum divulgavit.
Pathologia sane hodierna demum in saeculo undevicesimo eluxit: In Francia anatomus et pathologus CRUVEILHIER (1791-1874) anno 1829 librum Anatomia pathologica corporis humani, et in Austria, anno 1842, VON ROKITANSKY (1804-1878) librum definitivum anatamomiae pathologicae suum scripsit. In Germania VIRCHOW (1821-1902) notionem pathologiae cellularis firmavit.