Lingua Latina in iure
Hic est glossarium iurisprudentiae Lingua Latina.
- Aberratio ictus
- Actio libera in causa
- Actio illicita in causa
- Actio pro socio
- Actus contrarius
- Alias facturus
- Aliud
- Animus auctoris
- Animus socii
- Animus iniurandi
- Argumentum e contrario
- Bona fides
- Brevi manu traditio
- Cessio legis
- Condictio sine causa
- Condictio ob rem
- Condictio causa data non secuta
- Condictio indebiti
- Condictio ob causam finitam
- Condictio ob turpem vel iniustam causam
- Conditio sine qua non
- Confessio est regina probationum
- Contra omnes
- Culpa in contrahendo
- Culpa in eligendo
- Culpa post contractum finitum
- De lege ferenda
- De lege lata
- Debet
- Debitor
- Delkredere
- Derelictio
- Diligentiam quam in suis
- Do ut des
- Dolo agit, qui petit, quod statim redditurus est
- Dolos
- Dolus
- Dolus antecedens
- Dolus generalis
- Dolus subsequens
- Error in persona vel obiecto
- Essentialia negotii
- Ex nunc
- Ex tunc
- Exeptio
- Falsa demonstratio non nocet
- Furtum usus
- Ignorantia facti
- In dubio contra reum
- In dubio mitius
- In dubio pro reo
- In fraudem legis
- Inter partes
- Invitatio ad offerendum
- Invitatio ad incertas personas
- Itio in partes
- Iudex a quo
- Iudex ad quem
- Iudex non calculat
- Iura novit curia
- Leges ab omnibus intellegi debent
- Lex generalis
- Lex specialis
- Lex specialis derogat legi generali
- Lucidum intervallum
- Luxuria
- Nasciturus
- Nasciturus pro iam nato habetur
- Ne bis in idem
- Ne ultra petita (etiam "Ne eat iudex ultra petita partium")
- Non liquet
- Nullum crimen, nulla poena sine lege
- Omni modo facturus
- Pacta sunt servanda
- Pactum de non cedendo
- Pactum de non petendo
- Peius
- Prima facie
- Protestatio facto contraria
- Privilegium de non appellando
- Privilegium de non evocando
- Ratio legis
- Reformatio in peius
- Rei vindicatio
- Reservatio mentalis
- res inter alios acta
- Se ut dominum gerere
- Uti possidetis
- Venire contra factum proprium
- Vis absoluta
- Vis compulsiva
- Volenti non fit iniuria
- Ab abusu ad usum non valet consequentia
- Ab assuetis non fit iniuria
- Ab assuetis non fit passio
- Ab heredis persona obligationem incipere non potest
- Ab homine homini cotidianum periculum
- Absens ex iusta causa latitare non dicitur
- Absentia eius, qui rei publicae causa abest, neque ei neque alii damnosa esse debet
- Absentia longa et mors aequiparantur
- Absentia longa morti aequiparatur
- Absoluta sententia expositore non indiget
- Absolutus semel non debet molestari
- Abundans cautela non nocet
- Abusus non est usus sed corruptela Abusus non tollit usum
- Ab utraque parte dolus compensandus est
- Acceptatio donationis requiritur ut valeat
- Accessio potest pluris esse quam res qui accedit
- Accessorium cedit principali
- Accessorium naturam sequi congruit principalis
- Accessorium non ducit, sed sequitur principale
- Accessorium non praeiudicat principali
- Accessorium sequitur naturam principalis
- Accessorium sequitur principale
- Accipere quam facere praestat iniuriam
- Accumulatio actionum regulariter permittitur
- Accusare nemo se debet nisi coram Deo
- Accusator post rationabile tempus non est audiendus nisi se bene de omissione excusaverit
- Accusatus ad confitendum delictum non tenetur
- A communi observantia non est recedendum
- Acta simulata veritatis substantiam mutare non possunt
- Actio civilis criminali non praeiudicit
- Actio criminalis non tollit civiles
- Actione principali sublata tenet accessoria
- Actor debet sequi forum rei, non reus forum actoris
- Actori incumbit necessitas probandi
- Actor regulariter sequitur forum rei ubi fallit
- Actus dubius interpretatur ut minus obligationes inducat
- Actus non debent ultra intentionem contrahentium operari
- Actus propter turpitudinem facientis non reputatur nullus
- Ad absurdum nemo tenetur
- Ad ea quae frequentius accidunt iura adaptantur
- Admittitur nemo ad id probandum quod probato non sublevaretur in aliquo
- Aedificata in solo alieno possunt per dominum soli propria auctoritate testrui
- Aliae quoque cautelae a legitima auctoritate praescriptae serventur, ut Ecclesiae damnum vitetur
- Amantibus omnia communia
- Ambulatoria est actio furti
- Ambulatoria est stipulatio
- Ambulatoria est potestas
- Ambulatoria est voluntas
- Animus hominis ex ipsius cognoscitur loquela
- Acta exteriora indicant interiora secreta
- Acta publica probant se ipsa Actio civilis non tollit criminalem
- Actio in rem transfertur translato dominio
- Actio non datur non damnificato
- Actio non potest esse sine obligatione
- Actio personalis moritur cum persona
- Actio semel extincta in perpetuum non resurgit
- Actio semel extincta non reviviscit
- Actiones ex contractu in heredes transeunt etiamsi heredum nulla facta sit mentio
- Actiones heredi et in heredem competunt
- Actioni nondum natae non praescribitur
- Actor et reus idem esse non possum
- Actor forum rei sequitur
- Actor probare debet se emisse et pretium solvisse
- Actor rei forum sequitur Actore non probante, reus est absolvendus
- Actore non probante reus absolvitur
- Actori affirmanti incumbit onus probando
- Actori incumbit necessitas probando
- Actus ab initio nullus non potest validari
- Actus curiae neminem gravabit
- Actus Dei nemini facit iniuriam
- Actus Dei nemini nocet
- Actus dubius semper in meliorem partem interpretandus
- Actus factus in fraudem legis totus annullatur
- Actus incaeptus cuius perfectio pendet ex voluntate partium revocari potest
- Actus legis neminem facit iniuriam
- Actus legitimi condicionem non recipiunt neque diem
- Actus legitimi non recipiunt modum
- Actus non facit reum, nisi mens sit rea
- Actus omnino nullus, nullum effectum parit
- Actus simulatus nullius est momenti
- Actus testandi actus individuus est
- Ad ea quae frequentius accidunt iura adaptantur
- Ad impossibilia nemo tenetur
- Ad paenitendum properat, cito qui iudicat
- Ad poenam sufficit meditari puniendo
- Ad quaestionem facti non respondent iudices; ad quaestiones iuris non respondent iuratores
- Ad tempus prohibitum post illud tempus censetur permissum
- Adiuvari nos non decipi beneficio oportet
- Administrator non potest comprommitere in arbitrium
- Adoptare minor maiorem non potest Adoptio naturam imitatur
- Ad tempus concessa post tempus censentur denegata
- Adulterium sine dolo malo non commititur
- Adversus extraneos vitiosa possessio prodesse solet
- Adversus naturale ius nulli quicquam agere licet
- Adversus periculum naturalis ratio permittit se defendere
- Advocati temperent se ab iniuria
- Advocatorum error litigatoribus non nocet
- Advocatus non accusat
- Aequitas fuit causa introducendae fictionis
- Aequitas in iudiciis inter litigantes servanda est
- Aedificare in tuo proprio solo non licet quod alteri noceat
- Aequitas compensationis usurarum excludit computationem
- Aequitas non facti ius sed iuri auxiliatur
- Aequitas numquam contravenit legi
- Aequitas praefertur rigore iuris
- Aequitas rigore debet praeferri
- Aequitas sequitur legem
- Aequitatem quoque ante oculos habere debet iudex
- Aequum est ut cuius participavit lucrum participet et damnum
- Aes debitorem leve, graviorem inimicum facit
- Aestimatio libertatis ad infinitum extenderetur
- Affectus punitur, etsi non sequatur effectus
- Affectus punitur licet non sequitur effectus
- Agens ante diem, male agit
- Agens rei vindicatione, dominium probare debet
- Agere ad alterius utilitatem potest quis nomine proprio
- Agere ex contractu non potest qui non observat contractum
- Agere non valenti non currit praescriptio
- Agere qui potest, excipere multo magis poterit
- Aliena negotia exacto officio geruntur
- Alienatio facta in fraudem fisci non valet
- Alienatio rei praefertur iuri adscrescendi
- Alieno facto ius alterius non mutatur
- Alienum negotium mea ratihabitione non facit meum
- Alienus dolus nocere alteri non debet
- Alimenta cum vita finiuntur
- Alio modo, si sint mutatae conditiones personarum et negotiorum
- Aliud est capere aliud accipere
- Aliud est celare aliud tacere
- Aliud est credere, aliud deponere
- Aliud est possidere aliud esse in possessione
- Aliud est si per parem accuset vel maior minorem vel minor maiorem
- Aliud est veritatem tacere, aliud est falsitatem proponere
- Aliud pro alio invito creditori solvi non potest
- Allegans contraria non est audiendus
- Allegans suam turpitudinem non est audiendus
- Allegare vel dicere non sufficit nisi illud probetur
- Alteri stipulari nemo potest Alterum non laedere
- Alterius circumventio alii non praebet actionem
- Alterius contractu nemo obligatur
- Alterius mora alteri non nocet
- Alterius negligentia alteri non obest
- A maiore ad minus
- Ambigua responsio contra proferentem est accipienda
- Ambiguitas contra stipulatorem est
- Ambiguitas verborum latens verificatione suppletur
- Ambulatoria est voluntas defuncti usque ad vitae supremum exitum
- Animus per signa extrinseca, vel per verba aut per instrumentum probari potest
- Ante tempus debita exigi non possunt
- Apertissimi iuris est licere litigatoribus iudices recusare
- Apices iuris non sunt ius
- Appellare licet regulariter in maioribus et minoribus in civilibus et criminalibus causis
- Appellatio admitenda videtur in dubio
- Applicanda est lex reo favorabilior
- Apud bonum iudicem argumenta plus quam testes valent
- Arbiter tenetur compromisso recepto concludere et sententiare
- Arbitramentum aequum tribuit cuique suum
- Arbitrorum omnis potestas ex compromisso dependet
- Argumenta non sunt numeranda sed ponderanda
- Argumentum a divisione est fortissimum in lege
- Argumentum a simili valet in lege Argumentum ab auctoritate est fortissimum in lege
- Argumentum ab inconvenienti plurimum valet in lege
- Assignatus utitur iure auctoris
- Atrocior est iniuria, si in conspectu iudicis facta est
- Auctoris dolus emptori non obicitur
- Aucupia verborum sunt iudice indigna
- Audaces fortuna iubat
- Audentes fortuna iuvat
- Audaces fortuna iuvat non omnibus horis
- Audi alteram partem Audi partem alteram
- Audiatur et altera pars
- Aut exhaeredare debet pater filium aut instituere, quia si eum praeterit, non valet testamentum
- A verbis legis non est recedendum
- Bellum omnium in omnes
- Beneficium legis non debet esse captiosum
- Beneficium non confertur invito
- Beneficium praetoris non debet esse alicui captiosum
- Beneficium unum a pluribus non possidetur
- Benigna sententia est praeferenda
- Benignius leges interpretandae sunt, quo voluntas earum conservetur
- Bis de eadem re agere non liquet; bis de eadem re ne sit actio, crimen idem bis non cognoscentur y nemo bis punitur pro eodem delicto
- Bona fides exigit ut quod convenit fiat
- Bona fides in transactionibus pro necessario requisito habetur
- Bona fides de iure et bono inicio ad usucapiendum exigitur
- Bona fides non patitur, ut semel exactum iterum exigatur
- Bona fides praesumitur si titulus verus
- Bona fides quae in contractibus exigitur aequitatem summam desiderat
- Bona fides regulariter praesumitur
- Bona fides semper praesumitur, nisi mala adesse probetur
- Bonae fidei emptor esse videtur, qui ignoravit eam rem alienam esse
- Bonae fidei possessor in percipiendis fructibus iuris habet
- Bonam fidem in contractibus considerari aequum est
- Boni iudicis est ampliare urisdictionem
- Boni iudicis est iudicium sine dilatione mandare executioni
- Boni iudicis est lites dirimere ne lis ex lite oritur
- Bonum sine ratione nullum est; sequitur autem ratio naturam
- Bonus atque fidus / iudex honestum praetulit utili
- Bonus iudex damnat improbanda non odit
- Bonus iudex nihil ex arbitrio suo facit sed secundum leges et iura pronuntiat
- Bonus iudex secundum aequum et bonum iudicat et aequitatem stricto iure praefert
- Calor iracundiae non excusat a delicto
- Casum sentit dominus
- Casum sentit is quem tangit
- Casus a nullo praestantur
- Casus fortuitus a mora excusat
- Casus fortuitus excusat conductorem
- Casus fortuitus in nullo contractu praestatur
- Casus omissus habetur pro omisso
- Causa causae est etiam causa causati
- Causa criminalis non praeiudicat civili
- Causa fictionis est aequitas
- Cautela abundans non nocet
- Cautio iudicatum solvi
- Caveat emptor
- Cavendum est a fragmentis
- Cavere aut carere
- Cedant arma togae
- Cedi ius personale alii non potest
- Census et monumenta publica potiora sunt testibus
- Cepisse quis intellegitur, quamvis alii adquirit
- Certo corpore legato demonstratio falsa posita non peremit legatum
- Certum confessus, pro iudicato erit, incertum, non erit
- Certum est quod certum reddi potest
- Cessante causa cessat effectus
- Cessante causa finali cessat effectus
- Cessante causa prohibitionis cessat prohibitio
- Cessante ratione iuris cessat eius dispositio
- Cessante ratione legis cessat ipsa lex
- Cessante statu primitivo cessat derivativus
- Cessat lex ubi venit necessitas
- Cessionarius est pro creditore
- Cessionarius utitur iure cedentis
- Circuitus est evitandus
- Clausula in fine posita refertur ad omnia praecedentia
- Clandestina iniusta praesumuntur
- Clausula generalis non refertur ad expressa
- Clausula quae abrogationem excludit ab initio non valet
- Clausula rebus sic stantibus semper intelligitur in contractibus
- Clausula specialis praefertur generali
- Clausula vel dispositio inutilis per praesumptionem remotam vel causam ex post facto non fulcitur
- Clausulae insolitae inducunt suspicionem
- Coacta voluntas stricta iuris ratione voluntas est
- Coactus volui
- Cogitationis poenam nemo patitur
- Cohaeredes una persona censentur propter unitatem iuris quod habent
- Collegium non moritur
- Commercium iure gentium commune debet esse
- Commoda ferens, incommoda et onera sustinere debet
- Commodum eius esse debet, cuius periculum est
- Commodum est emptoris
- Commodum quando sentire debeat, qui tulit incommodum
- Commodum ex inuria non oritur
- Commodum ex iniuria sua nemo habere debet
- Communio est mater discordiarum
- Communem rem habentes, non possunt regulariter super illud disponere
- Communis error facit ius
- Communis opinio habet autoritatem, non tam quia multorum est, quam quod ratione nititur
- Communis opinio habet vim consuetudinis
- Communitas est causa discordiae
- Compendiosa doctrina vel unius casus, vel plurium, in quibus eadem ratio est
- Compensatio compensationis non datur
- Compensatio dicitur esse ficta solutio
- Compensatio lucri cum damno
- Compensatio non admittitur de specie ad speciem
- Conceptus pro iam nato habetur
- Concessum de uno negatur de altero
- Concursu partes fiunt
- Condicio in contractibus condicionalibus trahitur retro ad tempus celebrati contractus
- Condicio possidentis melior est in pari causa turpitudinis
- Condicio suspendit actum
- Condicio suspendit sed non cogit
- Condiciones, quae contra bonos mores inseruntur, remittendae sunt
- Conductor omnia secundum legem conductionis facere debet
- Confes si pro iudicatis habentur
- Confessio facta in iudicio non potest retractari
- Confessio in favorem confitentis debet interpretari
- Confessio in uno iudicio facta in alio nocet
- Confessio iudicialis pro plena probatione habetur
- Confessio iuris errantis non praeiudicat
- Confessio omnem praesumptionem excludit
- Confessio sine causa debendi nihil probat
- Confessio vero per metum vel per fraudem extorta non valet
- Confessos in iure pro iudicatis haberi placet
- Confessus pro iudicato est
- Confirmare nemo potest priusquam ius ei acciderit
- Confirmatio nihil dat novi
- Confirmatio non extendit actum sed corroborat
- Confirmatio omnes supplet defectus
- Confusione perinde exstingitur obligatio ac solutione
- Conscia mens recti famae mendacia risit
- Conscientia mille testes
- Consensu convenire intellegitur
- Consensus domini negotium praecedere potest et subsequi
- Consensus facit nuptias
- Consensus, id est, pactio coniugalis, matrimonium facit
- Consensus iniuste denegatus pro dato habetur
- Consensus non concubitus facit matrimonium
- Consensus tollit errorem
- Consentire iurisdictioni videtur qui sciunt se non esse subiectos iurisdictioni eius et in eum consentiunt
- Consentire matrimonio non possunt infra annos nubiles
- Consentire videtur qui longo tempore patitur
- Consequentiae non est consequentia; sed sisti debet extensio intra casus proximos
- Consilium habuisse non nocet, nisi et factum secutum fuerit
- Consilium non punitur nisi ad malum tendere probetur
- Constitutiones principum nec ignorare quemquam nec dissimulare permittimus
- Consuetudinis ususque longaevi non vilis auctoritas est
- Consuetudo esse debet uniformis
- Consuetudo est altera lex
- Consuetudo est optima legum interpres
- Consuetudo legis species est
- Consuetudo loci est observanda
- Consuetudo non derogat iure naturali
- Consuetudo non praesumitur, sed probanda
- Consuetudo semel reprobata non potest amplius induci
- Consuetudo sine veritate et iustitia vetustas erroris est
- Consuetudo tollit communem legem
- Contemporanea expositio est optima et fortissima in lege
- Contestatio pro petitione habetur
- Contra absentes gesta ipso iure nulla sunt
- Contra eum, qui legem dicere potuit apertius, est interpretatio facienda
- Contra absentia iusta excusatio admittitur
- Contra legem facit, qui id facit quod lex prohibet, in fraudem vero, qui salvis verbis legis sententiam eius circumvenit
- Contra negantem principia non est disputandum
- Contra non valentem agere non currit praescriptio
- Contractus contra legem prohibentem ipso iure nullus est
- Contractus ad heredes transeunt
- Contractus ex conventione legem accipere dinoscuntur
- Contractus mandati solo consensu perficitur
- Contractus non inter absentes sit, nisi nuntio vel epistula interveniente
- Contractus nullus dicit, qui in re, forma vel materia peccat
- Contrarius sensus legis pro lege accipitur
- Contraxisse unusquisque in eo loco intellegitur, in quo ut solveret se obligavit
- Contumaces non videntur, nisi qui, cum oboedire deberent, non obsequuntur
- Conventio perficit emptionem
- Copulatio verborum indicat acceptationem in eodem sensu
- Corpora communia sed non pecunia
- Corpore et animo possessioni incumbere, iurisperiti dicunt, quia possessio non tantum corpore sed animo etiam retinetur
- Credenda est scriptura
- Creditor in pignore proprietatem non habet, sed ius in re specificum
- Creditor non tenetur aliam pro alia moneta accipere
- Creditor potest eligere an velit pignus persequi, an debitorem convenire
- Creditor quando succedit debitori actiones confunduntur
- Crescit contumelia ex persona eius qui contumelia fecit
- Crimen vel poena paterna nullam maculam filio inflingere potest
- Cui damus actionem, eidem et exceptionem competere multo magis qui dixerit
- Cui datur actio, ei multo magis exceptio
- Cui licet quod est plus, licet utique quod est minus
- Cui usus relictus est, uti potest, frui non potest
- Cuicumque aliquis quid concedit concedere videtur et id sine quo res ipsa esse non potuit
- Cuilibet in sua arte perito est credendum
- Cuius commoda eius incommoda
- Cuius commoda, ibi ius
- Cuius commodum eius et incommodum
- Cuius est dare eius est disponere
- Cuius est instituere eius est abrogare
- Cuius est solum eius est usque ad coelum
- Cuius regio eius religio
- Culpa caret qui scit sed prohibere non potest
- Culpa commitere potest quis in re propria
- Culpa dolo proxima dolum repraesentat
- Culpa est immiscere se rei ad se non pertinente
- Culpa lata dolo aequiparatur
- Culpa lata dolus est praesumptus
- Culpa non caret qui rei non intellectae se immiscet
- Culpam esse, quod a diligente provideri poterit, non esse provisum aut tum denuntiatum esset, cum periculum evitari non possit
- Culpam poena premit comes
- Culpa tutoris non nocet pupilo
- Cum a lege specialiter non prohibetur permittitur tacite
- Cum in verbis nulla ambiguitas est, non debet admitti voluntatis quaestio
- Cum fundus fundo servit, vendito quoque fundo servitutes sequuntur
- Cum lex in praeteritum quid indulget, in futurum vetat Cum reus moram facit, et fideiussor tenetur
- Cum semel adita est hereditas, omnis defuncti voluntas rata constituitur
- Curiosus igitur debet esse creditur, quo vertatur
- Currit tempus a tempore scientiae et potentiae
- Cursus curiae est lex curiae
- Da mihi factum, dabo tibi ius Damnatio partes facit
- Damnatus ille est ubi damnatio tenuit
- Damnum pati videtur, qui commodum amittit
- Damnum sine iniuria esse potest
- Damnum, quod quis sua culpa sensit, sibi debet, non aliis imputare
- Damnum quod quis sua culpa sentit, sibi et non alteri debet imputare
- Dare est dominium transferre Dare in solutum est vendere
- Debet factum ita clare proponere, ut ex eo ius agendi colligatur
- Debitoris est electio in contractibus
- De duobus malis minus est eligendum
- De exemplis ius hauriendum sit, ubi lex deficit
- De fide et officio iudicis non recipitur quaestio
- Deficiente heredis institutione testamentum nullum est
- De internis non iudicat praetor
- De iure non rescinditur, cum ipso iure fit nulla
- De legibus tunc iudicandum est, cum instituuntur, non cum institutae fuerint
- De minimis non curat lex
- De minimis non curat praetor
- De momento ad momentum tempus inspicitur
- De muliere tacite stipulata, contra quam praesumptionem non admittitur probatio in contrarium
- De nihilo nihilum, in nihilum nil posse reverti
- De non apparentibus et non existentibus eadem est ratio
- De qua re cognoverit iudex, pronunciare quoque cogendus erit
- De similibus idem est iudicium
- De suo, non de alieno iure quemque agere oportet
- De suspicionibus non debet aliquem damnari
- Debet esse titulus secundum ius Debile fundamentum fallit opus
- Debitor non potest impedire venditionem pignus
- Debitum et contractus sunt nullius loci
- Deceptis, non decipientibus, opitulatur
- De eadem re non bis sit actio
- Definitiva sententia, quae condemnationem vel absolutionem non continet, pro iusta non haberi
- Delegata potestas delegari non potest
- Delicta continuata dicantur unum
- Delictum defuncti non transit in heredem, sed condemnatio
- Denuncians falso impune non habet
- Derivata potestas non potest esse maior primitiva
- Destitisse autem is videtur non qui distulit, sed qui liti renuntiavit in totum
- Debita sequuntur persona debitoris
- Diei adiectio pro reo est, non pro stipulatore
- Dies a quo non computatur in termino sed computatur dies ad quem
- Dies dominicus non est iuridicus
- Dies incerta pro condicione habetur
- Dies incertus appellatur condicio
- Dies incertus condicionem in testamento facit
- Dies interpellat pro homine
- Dies pro domino interpellat
- Dies ultimus pro completo habetur
- Diligenter fines mandati custodiendi sunt
- Diligentia quam in suis
- Diliges proximum tuum sicut teipsum
- Diliges proximum tuum tamquam teipsum
- Dispensatio praecepti facta est propter necessitatem
- Diuturni mores consensu utentium comprobati legem imitantur
- Divus Traianus Adsidio Severo rescripsit: satius enim esse impunitum relinqui facinus nocentis quam innocentem damnari
- Do ut des
- Doctor qui imperite consulit, damnum passo satisfacere tenetur
- Dolo facit, qui petit quod redditurus est Dolo facit, qui petit quod restituere oportet eundem
- Dolum auctoris bona fide emptori non nocere, certi iuris est
- Dolum ex indiciis perspicuis probari convenit
- Dolum non praesumi
- Dolum praesumi a lege
- Dolum proprium allegare quis non debet
- Dolus a fraude differt velut genus a specie
- Dolus dolo compensatu
- Dolus ex qualitate facti consideratur
- Dolus non praesumitur (in dubio)
- Dolus omnimodo puniatur
- Dolus semper praestatur Dolus volenti non infertur
- Dominus ab alterius culpam tenetur, sive servi sive liberi
- Dominus membrorum suorum nemo videtur
- Domus sua cuique est tutissimum refugium
- Donare est perdere
- Donare nemo potest quod non habet
- Donatio causa remunerationis non dicitur vera donatio
- Donatio inofficiosa tantum rescinditur usque ad legitimam
- Donatio non est modus adquirendi sed titulus
- Donatio omnium bonorum dilapidatio non autem diligens administratio est
- Donatio omnium bonorum nulla est
- Donatio revocatur per atrocem iniuriam
- Donationis causa contrahi locatio non potest
- Donationes sint stricti iuris, ne quis plus donasse presumatur quam in donatione expresserit
- Donatori plus favetur quam donatario
- Dormiunt aliquando leges, moriuntur numquam
- Dos sine matrimonio esse non potest
- Duas uxores eodem tempore habere non liceo
- Dubia in meliorem partem interpretari debent
- Dum excusare credis, accusas
- Duo non possunt in solidum unam rem possidere
- Dura lex, sed lex
- Durum est, sed ita lex scripta est
- Ea cessante cesset lex
- Ea, quae contra leges fiunt, pro infectis habenda sunt
- Ea, quae sunt moris et consuetudinis, in bonae fidei iudiciis debent venire
- Eadem mensura vel moneta debetur quae erat tempore contractus
- Eae obligationes, quae consensu contrahuntur, contraria voluntate dissolvuntur
- Ebrius aequiparatur infanti et sicut infans non punitur delinquendo ita etiam ebrius
- Ei incumbit probatio qui dicit non qui negat
- Eius est electio in cuius favorem alternativa adiecta est
- Eius est legem interpretare, cuius est condere
- Electa una via per partem ad aliam non potest venire
- Electio semel facta non facile est cassanda
- Emptio consensu peragitur
- Emptio rei suae sive a sciente sive ab ignorante non valet
- Emptio tollit locatum
- Emptio ut consistat pretium debet dari in quantitae et non in specie
- Emptor curiosus esse debet
- Emptor rei locatae potest expellere conductorem ante tempus, nisi aliud convenit inter eum et venditorem...
- Emptori etiam venditoris iura prodesse non ambigitur
- Emptori quidem fundi necesse non est stare colonum, cui prior dominus locavit, nisi ea lege emit
- Enumeratio infirmat vim legis in casibus non enumeratis
- Epistula enim non erubescit
- Errantis voluntas nulla est
- Errans in iure non excusatur
- Error communis facit ius
- Error excludit dolum et in dubio potius praesumitur error quam dolos
- Error facit ius
- Error facti necdum finito negotio nemini nocet
- Error iuris sive facti non prodest
- Errore veritas non amittitur
- Et adispicimus possessionem corpore et animo; neque per se animo neque per se corpore
- Et apiscimur possessionem corpore et animo; neque per se animo neque per se corpore
- Et non facere facere est
- Et hoc argumentamur ex antiqua regula, quae voluit hererem heredis testatoris esse heredem
- Etiam ignorantis invitique meliorem condicionem facere licet
- Etiam quod natura debetur, venit in compensationem
- Et ideo requiritur binarius testium
- Et verum est habere, licet difficilis est
- Eum, qui certus est, certiorari ulterius non oportet
- Ex antecedentibus et consequentibus fit optima interpretatio
- Executio iuris non habet iniuriam
- Executio legis coronat opus
- Exceptionem qui ponere potest, actionem intentare potest
- Exceptio confirmat regulam in contrarium in aliis non exceptuatis
- Exceptio firmat vim legis in casibus non exceptis
- Exceptio non rite adimpleti contractus
- Exceptio probat regulam
- Ex consilio nemo obligatur nisi sit fraudulentum
- Ex commutata forma substantiali res non dicitur eadem
- Ex die incipit obligatio
- Ex dolo malo non oritur actio
- Ex facto ius oritur
- Ex facto non sequitur id quod sequi videtur
- Ex initio falsi commissi, iusta possessio non paratur
- Ex iudicio lex punit
- Ex lege fit ius
- Ex maleficio non oritur contractus
- Ex malis moribus bonae leges oriuntur
- Ex multitudine signorum colligitur identitas vera
- Ex nihilo, nihil facit
- Ex non scripto ius venit, quod usus comprobavit
- Ex nudo pacto non oritur actio
- Ex Oriente lux ex Occidente ius
- Ex pacto actio nulla nascitur
- Ex persona ius oritur
- Ex Roma ius
- Ex scientia praesumitur consensus
- Ex sententia fit ius
- Ex turpi causa non oritur actio
- Exceptio actorem excludit, replicatio reum
- Exceptio firmat regulam (in casibus non exceptis)
- Excusatio non petita, accusatio manifesta
- Executio est fructus et finis legis
- Ex pacto illicito non oritur actio
- Expedit rei publica ne quis re sua male utatur
- Expressa nocent non expressa non nocent
- Expressio eorum quae tacite insunt nihil operatur
- Expressio unius est exclusio alterius
- Expressum facit cessare tacitum
- Extinguitur crimen mortalitate
- Extra territorium ius dicenti impune non paretur
- Ex tribus saltem personis
- Facere iniuriam nemo, nisi qui scit se iniuriam facere, potest
- Facere videtur qui iubet et mandat
- Facilior debet esse iudex ad absolvendum quam ad condemnandum
- Facta non praesumuntur sed probantur
- Facta pro infectis haberi non possunt
- Factum alienum inutiliter promittitur
- Factum alterius alteri prodest
- Factum est illud: fieri infectum non potest
- Factum non potest esse infectum
- Factum spectatur, non quod debuit fieri
- Falsa demonstratio non nocet
- Falsa demonstratione legatum non peremit
- Falsa grammatica non vitiat chartam
- Falsi procuratoris gesta possint ratificari
- Falsus in uno falsus in omnibus
- Favorabilior est rei causa quam actoris
- Favoralia amplianda
- Favoralia sunt amplianda, odiosa sunt restringenda
- Favor debitoris
- Favor rei Favolabiliores rei potius quam actores habetur
- Fetus occisio quocumque modo et quocumque tempore a momento conceptionis procuretur
- Fiat iustitia et pereat mundus
- Fiat iustitia, pereat licet integer orbis
- Fiat iustitia, ruat coelum
- Fictio habet vim veritatis
- Fidem frangenti fides frangitur
- Fidem non servanti fides servanda non est
- Fides bona contraria est fraudi et dolo
- Fides est fundamentum iustitiae
- Fides est dictorum conventorumque constantia et veritas
- Fides non est servanda ei qui prior fidem fregit
- Filius adoptivus habet imaginem filii naturalis
- Filius naturalis ventrem sequitur
- Fiscus ex suis contractibus usuras non dat, sed ipse accipit
- Fiscus non erubescit
- Fiscus semper idoneus successor sit et solvendo
- Fiscus semper locuples
- Forma est quae dat esse rei
- Fortes fortuna iuvat
- Forum delicti comissi
- Forum est ubi domicilium est
- Fractionem diei non recipit lex
- Frangenti fidem, fides non est servanda
- Fraudem suam nemo debet allegare
- Fraus est celare fraudem
- Fraus et dolus nemini debent patrocinari
- Fraus nemini prodest
- Fraus omnia corrumpit
- Fructuarius causam proprietatis deteriorem facere non debent, meliorem facere potest
- Fructus dicuntur deductis impensis
- Fructus intelleguntur deductis impensis
- Fructus pendentes dicuntur esse pars rei
- Fructus pendentes pars fundi videntur
- Frui pro parte possumus, uti pro parte non possumus
- Frustra probatur quod probatum non relevat
- Frustra sibi fidem quis postulat ab eo servari, cui fidem a se praestitam servare recusat
- Fumo periit, qui fumum vendidit Fumo punitur qui vendidit fumum
- Fumus boni iuris
- Fur semper in mora
- Furor superveniens non perimit actum prius perfectum
- Furtum sine affectu furandi non committur
- Gallus putat non posse ita servitutem imponit, ut quis facere aliquid cogeretur
- Genera non pereunt Generale nihil certi implicat
- Generale dictum generale est interpretandum
- Generalia specialibus derogant
- Generalis clausula non prorrigitur ad ea quae antea specialiter sunt comprehensa
- Generalis regula generaliter est intelligenda
- Generalitati legis est standum
- Generi per speciem derogatur
- Genus numquam perit
- Genus perire non potest
- Gratuitum debet esse commodatum
- Grave est fidem fallere
- Habet rei vindicationem qui non habet possessionem
- Habetur quod peti potest
- Hanc si tollas, tollis mutua inter Principes commercia... quin et tollis ipsum ius pentium
- Heredis appellatione heredes heredis continentur
- Hereditas enim non heredis personam, sed defuncti sustinet
- Hereditas numquam ascendit
- Hereditas personam defuncti substinet
- Hereditas pro parte adiri nequit
- Hereditas semel repudiata adiri nequit
- Hereditas sub condicione adirii non potest
- Heredum appellatione veniunt heredes heredum in infinitum
- Heres eadem persona cum defuncto fingitur
- Heres est aut iure proprietatis aut iure representationis
- Heres est eadem persona cum defuncto
- Heres heredis mei meus heres est
- Heres non potest venire contra factum defuncti
- Heres substitutus excludit cohaeredem
- Heres tenetur praestare factum defuncti
- Hominum causa omne ius constitutum sit
- Homo homini lupus
- Homo homini persona
- Homo sacra res homini
- Iam non sunt duo sed una caro
- Ianua omnium vitiorum est iracundia
- Ibi semper causa agatur ubi crimen admittitur
- Id certum est quod certum reddi potest, sed id magis certum est quod de semetipso est
- Ignorantia facti, non iuris, excusat
- Ignorantia facti proprii neminem excusat; ignorantia facti alieni excusat
- Ignorantia iudicis calamitas innocentis
- Ignorantia iuris canonici sive civilis neminem excusat regulariter
- Ignorantia iuris licet a dolo excusat
- Ignorantia iuris nemini prodest
- Ignorantia iuris nocet
- Ignorantia iuris non excusat
- Ignorantia legis non excusat
- Ignorantia saepe tam iuris quam facti excusare potest
- Iis legibus (imperator) Caesar Vespasianus solutus sit
- Illicite factum obligationem inducit
- Impedito agere bene currit praescriptio quando ipse impedimentum removere potui et negligens in removendo fuit
- Impossibilium nulla obligatio est
- Immobilia pupilli sine decreto superioris tutor alienare non potest Immo secundum allegata
- Impossibilis condicio pro non scripta habetur
- Impossibilitas superveniens non vitiat obligationem aut contractum
- In aequali iure melior est condicio possidentis
- In alienam voluntatem conferri legatum non potest
- In alieni facti ignorantia tolerabilis error est
- In alternativis debitoris est electio, et sufficit alterum adimpleri
- In alternativis est electio venditoris
- In ambigua voce legis ea potius accipenda est significatio, quae vitio caret
- In ambiguis rebus humaniorem sententiam sequi oportet
- In ambiguo sermone non utrumque dicimus, sed id dumtaxat quod volumus
- In Anglia non est interregnum
- In argumentum trahi nequeunt, quae propter necessitatem aliquando sunt concessa
- In eadem observationem numeramus et dies solis, quos dominicos rite dixere maiores, qui repetitio in se calculo revolvuntur
- In bonae fidei contractibus ex mora usurae debentur
- In casibus omissis deducenda est norma legis a similibus
- In casu extremae necessitatis omnia sunt communia
- In causa ius esse positum
- In claris non fit interpretatio
- In communione vel societate nemo compellitur invitus detineri
- In condicionibus testamentorum voluntatem potius quam verba, considerari oportet
- In contractibus rei veritas potius quam scriptura prospici debet
- In contractis tacite insunt quae sunt moris et consuetudinis
- In contrahendis matrimoniis naturale ius et pudor inspiciendus est
- In conventionibus contrahentium voluntatem potius quam verba spectari placuit
- In criminali negotio rei forum accusator sequatur
- Indicium unum indicium nullum
- In disiunctivis sufficit alteram partem esse veram In dubiis, semper benigniora praeferenda sunt
- In dubio absolvitur reus
- In dubio, abstine
- In dubio benigniora
- In dubio contra fideicommissum
- In dubio contra fiscum
- In dubio contra stipulatorem
- In dubio, contra proferentem
- In dubio facienda est interpretatio, quae aequalitatem conservat
- In dubio minus
- In dubio non est praesumendum delictum
- In dubio pars mitior est sequenda
- In dubio pro debitore
- In dubio pro herede
- In dubio pro lege
- In dubio pro libertate
- In dubio pro matrimonio
- In dubio pro operario
- In dubio pro possessore
- In dubio pro reo
- In dubio pro testamento
- In dubio pro validitate
- In dubio pro validitate testamento
- In dubio quod minimum est sequimur
- In eo quod plus sit semper inest et minus
- In errore communi de facto aut de iure suplet Ecclesia potestatem regiminis exsecutivam
- In exceptione reus actor est et probare debet exceptionem
- In fictione iuris semper aequitas existit
- In fictione iuris semper subsistit aequitas
- In fideicommisso non heredi sed testatori succeditur
- Infitiatio non est furtum
- In his, quae contra rationem iuris constituta sunt, non possumus sequi regulam iuris
- Iniuria volenti non irrogatur
- In illiquidis non fit mora
- In iudicando criminosa est celeritas
- In iudiciis non est acceptio personarum habenda
- In iure erranti non procedit usucapio
- In iure no remota causa sed proxima spectatur
- In lege Aquilia et levissima culpa venit In legibus et statutis brevioris stili, extensio facienda est liberius
- In maiore minus inest In maiore summa continetur minor
- In maleficiis voluntas spectatur, non exitus In maleficio ratihabitio mandato comparatur
- In obscuris minimum est sequendum In obscuro libertas praevalet In omni contractu bonam fidem praestare debet
- In omnibus agendis inoffensus esse debet iudicium affectus non susceptus
- In omnibus speciebus liberationum etiam accessiones liberantur
- In pari causa turpitudinis cessat repetitio In pari delicto vel causa potior est condicio possidentis
- In pignore autem nihil nisi quaedam securitas est solutione In poenam heres non succedit
- In poenis benignior est interpretatio facienda
- In praesentia maioris cessat potestas minoris
- In praeteritum non vivitur
- In pretio emptionis et venditionis naturaliter licet contrahentibus se circumvenire
- In re communi, potior est condicio prohibentis In remediis versatur ius
- In rem suam auctoritatem accomodare tutorem non potest
- In societatis contractibus fides exuberet
- In suo alii hactenus facere licet, quatenus nihil in alienum immittat
- In toto partem non est dubium contineri
- Inaudita causa quemquam damnari aequitatis ratio non patitur
- Incertam partem possidere nemo potest
- Incivile est nisi tota lege perspecta una aliqua particula eius proposita iudicare vel respondere
- Inclusio unius, exclusio alterius
- Indicium unum tollit aliud
- Infitiando depositum nemo facit furtum
- Iniquum petendum, ut aequum feras
- Iniuria ex affectu facientis consistit
- Iniuriarum aestimatio non ad id tempus, quo iudicatur, sed ad id, quo facta est, referri debet
- In pari causa potior est prohibentis condicio
- In rebus novis constituendis evidens esse utilitas debet, ut recedatur ab eo iure, quod diu aequum visum est
- In re communi nemo dominorum iure facere quicquam invito altero potest
- In rem suam auctoritatem accomodare tutorem non potest
- In re obscura melius est favere repetitioni quam adventicio lucro
- In re pari potior est causa prohibentis
- Instrumentum in dubio interpretatur ut in eo mala grammatica non contineatur
- Instrumentum in uno falsum non in totius falsum praesumitur
- Intellegitur concessum quod non est prohibitum
- Inter alios acta vel iudicata aliis non nocet
- Inter arma, silent leges
- Inter coheredes communicantur commoda et incommoda
- Inter genus et speciem
- Inter copulatos est coniugium ratum
- Inter venditorem et emptorem coniunguntur tempora
- Interest nostra potius non solvere quam solutum repetere
- Interest rei publicae ne maleficia remaneant impunita
- Interest rei publicae ut sit finis litium
- Interpretatio fieri debet semper ut actus valeat
- Interpretatione legum poenae molliendae sunt potius, quam asperandae
- Interventu novae personae nova nascitur obligatio, et prima tollitur
- Inutile est testamentum, in quo nemo heres instituitur
- Inveterada consuetudo pro lege non immerito custoditur
- Invito beneficium non datur
- Invito creditori aliud pro alio solvitur
- Invito nemini bonorum possessio adquiritur
- Invitus agere vel accusare nemo cogatur
- Invitus dicitur, qui expressum non consentit
- Invitus liberari potest
- Invitus nemo rem cogitur defendere
- Invitus procurator non solet dari
- Invitus procurationem suscipere nemo cogitur
- Ira non excusat delictum
- Is potest repudiare, qui et adquirere potest
- Is, qui in ius succedit alterius, eo iure, quo ille, uti debebit
- Is, qui precario habet, etiam possidet
- Iudex competens est, qui ordinariam iurisdictionem habet
- Iudex damnatur cum nocens absolvitur
- Iudex damnatur ubi nocens absolvitur
- Iudex debet stare semper et iudicare ad cartam et secundum quod in ea continetur nisi aliquod imposibile, vel contra ius naturale continetur in ea
- Iudex est interpres iustitiae Iudex ex conscientia iudicare debet
- Iudex in causa propria quis esse non potest Iudex in propria causa nequit cognoscere
- Iudex iudicare debet secundum allegata et probata partibus Iudex neminem debet condemmare nisi accusatum
- Iudex non potest pertransire, quod principaliter in iudicio proponitur
- Iudex parte absente definitive in causa agere potest
- Iudex qui omittit id quod facere debet punitur
- Iudex suspectus excusatur
- Iudicandum est secundum allegata et probata
- Iudicare secundum ea quae in iudicio proponuntur et probantur
- Iudicati actio datur in eum qui non est condemnatus
- Iudicem non posse recusari sine causa
- Iudices sententiae suae ratione adducant
- Iudicia, anchorae legum sunt, ut leges rei publicae
- Iudices ad restitutionem usurarum possunt compellere
- Iudicis est ius dicere non dare Iudicis sententia pro veritate accipitur
- Iudicium non potest esse super futuro
- Iudicium non potest pendere ex voluntate litigantium
- Iudicium pro veritate accipitur
- Iura enim naturalia sunt immutabilia
- Iura humana universalia sunt
- Iura naturae sunt inmutabilia
- Iura naturalia immutabilia sunt
- Iura non in singulas personas, sed generaliter constituuntur
- Iura novit curia Iuramentum est indivisibile, et non est admitendum in parte verum et in parte falsum
- Iuravi mihi non liquere atque ita iudicatu illo solutus sum Iure gentium hoc introductum est, ut cunctis hominibus inter se libera esset negotiandi facultas
- Iure naturae enim aequum est neminem cum alterius detrimento et iniuria fieri locupletiorem
- Iure naturali ad quem spectat rei commodum spectare debet et damnum
- Iurare rem sibi non liquere iudex licet
- Iuris error nulli prodest
- Iuris executio non habet iniuriam
- Iuris ignorantia non prodest adquirere volentibus, suum vero petentibus non nocet
- Iurisdictio territorio cohaeret
* Iuris praecepta sunt haec: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere
- Iurisperitus non excusatur a dolo per ignorantiam iuris
- Ius et fraus nunquam cohabitant
- Ius est in natura; natura hominis socialis est
- Ius ex facto oritur
- Ius ex iuniuria non oritur
- Ius interpretari circa veritatem
- Ius privatum, sub tutela iuris publici, latet
- Ius publicum privatorum pactis mutari non potest
- Iusiurandum vicem rei iudicatae optinet Ius soli sequitur aedificium
- Iustum est ut omnia sint ordinatissima
- Iustus es, Domine, et rectum iudicium tuum
- Lata culpa plane dolo comparabitur
- Legato falsa causa non nocet Legatum in alienam voluntatem poni potest, in heredis non potest
- Legatum nemo propria auctoritate ocupare potest
- Legem brevem esse oportet, quo facilius ab imperitis teneatur
- Legem patere quam ipse fecisti
- Leges generales non debent extendendi ad leges quae habent suam particularem provisionem
- Leges habent maximam virtutem ex consuetudine
- Leges intellegi ab omnibus debent
- Leges naturae in statu naturae silent
- Leges non sunt de facili mutandae
- Leges posteriores corrigere solent leges priores
- Leges posteriores priores abrogant
- Leges posteriores priores contrarias abrogant
- Leges vigilantibus scriptae sunt
- Legis enim est, qui inscienter peccat, scienter emmendet
- Legis tantum interest ut certa sit, ut absque hoc nec iusta esse potest
- Legitima adminicula non sunt deneganda
- Legitima de fideicomisso detrahenda
- Legitima filii non continetur sub fideicomisso universali
- Lex Angliae est lex misericordiae
- Lex civilis naturalia iura tollere non potest
- Lex erit manifesta, secundum naturam, secundum consuetudinem civitatis, loco temporique conveniens, iusta et aequabilia praescribens, congruens, honesta et digna, utilis et necessaria
- Lex facit, quod ipse est rex
- Lex in futurum vetat in praeteritum indulget
- Lex iniqua non habet rationem legis Lex iubeat, non disputet
- Lex naturae haec est, ut qui nascitur sine legitimo matrimonio matrem sequatur
- Lex naturalis est una omnium, quia praecepta communia continet Lex neminem cogit ad impossibilia
- Lex non cogit ad impossibilia
- Lex non extenditur contra rationem iuris communis
- Lex plus laudatur quando ratione probatur
- Lex posterior derogat priori
- Lex posterior generalis non derogat legi priori speciali
- Lex rebus imponitur non verbis Lex retro non agit Lex semper dabit remedium
- Lex semper loquitur
- Lex specialis derogat generali
- Lex spectat naturae ordinem
- Libello conformis debet esse sententia
- Libertati in dubio favetur
- Licet actio ex delicto in heredem non detur, datur tamen exceptio
- Licet lata culpa in criminibus dolo non equiparetur
- Licet legibus soluti sumus, attamen legimus vivimos
- Licitum est contrahentibus sine dolo se decipere
- Limitata causa limitatum producit effectum
- Linea recta semper praefertur transversali
- Lis pendere incipit; et ideo statim locum habet principium lite pendente, nihil innovetur
- Lite pendente nihil innovetur
- Lites debent celeriter terminari
- Lites restringenda sint potius quam laxandae
- Litora, in quae populus Romanus imperium habet, populi Romani esse arbitror
- Litorum quoque usus publicus iuris gentium est Locare servitutem nemo potest
- Locatio et conductio contrahi intellegitur, si de mercede convenerit
- Locatio sine mercede certa contrahi non potest
- Locupletari non debet aliquis cum alterius iniuria vel iactura
- Locus regit actum Longaevi enim usus et consuetudinis non est vilis auctoritas
- Lucrum amittere non est semper damnum sentire
- Lupus est homo homini, non homo
- Magis punitur, et crimen augetur si perseveraverit in delicto
- Magna negligentia culpa est: magna culpa dolus est
- Maiorem diligentiam in rebus alienis quam in propriis quis praestare debet
- Maius continet minus
- Mala fides superveniens de iure canonico nocet praescribente
- Mala fides superveniens nocet
- Mala fides superveniens non nocet
- Mala fides superveniens quae interrumpat praescriptionem et faciat cessare publicianam
- Mala grammatica non vitiat chartam
- Malae fidei possessorem esse qui contra legem aliquid mercatur
- Male nostro iure uti non debemus
- Male verum examinat omnis corruptus iudex
- Malitia et dolus nemini debent patrocinari
- Malitia supplet aetatem
- Malus usus abolendus est
- Mandatam sibi iurisdictionem mandare alteri non posse manifestum est
- Mandatum ad transigendum et vendendum debet esse speciale
- Mandatum non est obligatorium, quod contra bonos mores est
- Mandatum solvitur morte Mandatum, nisi gratuitum, nullum est
- Manifesta non indigent demonstratione vel probatione
- Manifestum est quod per personarum acceptionem iudicium corrumpitur
- Mater semper certa est, pater vero is est, quem nuptiae demonstrant
- Matrimonialis viri et mulieris coniunctio indissolubilis est
- Matrimonium enim contrahitur per legitimum uiri et mulieris consensum
- Matrimonium facit coitus
- Matrimonium facit partium consensus
- Matrimonium inter invitos non contrahitur
- Matrimonium ratum et consummatum nulla humana potestate nullaque causa, praeterquam morte, dissolvi potest
- Matrimonium solo consensu contrahitur
- Mea mihi conscientia pluris est quam omnis sermo
- Medicus de imperitia tenetur
- Melior causa erit possidentis
- Melior est condicio defendentis
- Melior est condicio possessoris
- Melior est condicio possidentis
- Melius est bene facientes... pati quam male facientes
- Melius est sensum magis quam verba amplecti
- Mente captus donare non potest
- Mente captus non potest contrahere
- Mentiri non licet agendo
- Mercede enim interveniente transit negotium in aliam formam
- Metus coactionis sufficit ad rescindendum contractum
- Merces constituta sic pretio convenerit
- Meum est, quod ex re mea superest
- Minima non curat praetor
- Minime sunt mutanda, quae interpretationem certam semper habuerunt
- Mimimum atque angustissimum tempus
- Minimum sequimur in obscuris
- Minor non potest comprommitere
- Minora di neglegunt
- Minus ei licere debet, cui plus licet
- Minus solutum intellegitur etiam si nihil esse solutum
- Minus solutum videtur etiam si nihil esse exactum
- Minus solvit qui tardius solvit: nam et tempore minus solvitur
- Mobilia sequuntur personam
- Modus et conventio vincunt legem
- Modus legem dat donationis
- Mora cum mora compensatur
- Mora dolum in se praesumptum continet
- Mora emptoris relevat venditorem a custodia, non a dolo malo
- Mora rei fideiussori quoque nocet
- Mora sua cuilibet est nociva
- Moram purgare licitum est
- Mors omnia iura solvit
- Multa contra iuris rigorem pro libertate sunt constituta
- Mutare consilium quis non potest in alterius detrimentum
- Mutata forma prope interemit substantiam rei
- Nam qui non prohibet, cum prohibere possit, iubet
- Nasciturus pro iam nato habetur, quotiens de eius commodo agitar
- Natura magistra, lex discipula
- Naturalia iura civilis ratio perimere non potest
- Naturaliter videtur possidere is qui usum fructum habet
- Ne eat iudex ultra petita partium
- Ne lis ex lite oriatur
- Ne plus in accessione potest esse, quam in principali re
- Ne quis in sua causa iudicet, vel ius sibi dicat
- Nec creditoris creditori, quisquam invitus delegari potest
- Nec emptio nec venditio sine re quae veneat potest intellegi
- Necesse est ei rei cedi, quod sine illa esse non potest
- Necessitas inducit privilegium quoad iura privata
- Neccesitas non habet legem
- Necessitas publica maior est quam privata
- Necessitas vel paupertas non habet legem
- Nec posse, si commissoriam elegit, postea variare
- Negantis nulla probatio
- Negativa non sunt probanda
- Negatoria actio non competit nisi domino rei liberae
- Negligens in officio suo punitur
- Negligentia cuiusque sibi non tertio nocet
- Negligentia sua cuique nocet
- Nemini licet adversus sua facta venire
- Nemini potest suus fundus servire
- Nemini res sua servit
- Nemo auditur propriam turpitudinem allegans
- Nemo censetur ignorare legem
- Nemo commodando rem facit eius cui commodat
- Nemo condemnatus nisi auditus vel vocatus
- Nemo contra factum suum venire potest
- Nemo dat quod non habet
- Nemo de improbitate sua consequitur actionem
- Nemo debet bis vexari pro una et eadem causa
- Nemo debet esse iudex et pars
- Nemo debet esse iudex in propria causa
- Nemo debet facere in suo quod noceat alieno
- Nemo debet inaudito damnari
- Nemo debet locupletari iniuste cum iactura aliena
- Nemo debet lucrari ex alieno damno
- Nemo errans rem suam amittit
- Nemo est heres viventis
- Nemo ex consilio mandati obligatur
- Nemo ex consilio obligatur
- Nemo ex industria protahat iurgium
- Nemo ex suo delicto meliorem suam condicionem facere potest
- Nemo existimandus est dixisse, quod non mente agitaverit
- Nemo in propria causa potest esse testis
- Nemo in propria causa testis esse debet
- Nemo invitus agere cogatur
- Nemo invitus compellitur ad communionem
- Nemo invitus obligatur
- Nemo iudex sine auctore
- Nemo ius publicum remittere potest
- Nemo plus commodi heredi suo relinquit, quam ipse habet
- Nemo plus iuris ad alium transferre potest, quam ipse haberet
- Nemo plus iuris transferre potest quam ipse habet
- Nemo potest ad impossibile obligari
- Nemo potest de aliena res transigere
- Nemo potest mutare consilium suum in alterius iniuram
- Nemo potest repudiare hereditatem, nisi cui delata est
- Nemo potest super re aliena disponere
- Nemo pro parte testatus pro parte intestatus decedere potest
- Nemo prohibendus est libertati favere
- Nemo punitur pro delicto alieno
- Nemo punitur pro alieno delicto
- Nemo qui condemnare potest absolvere non potest
- Nemo quidem de factis suis praesumat disputare, nec multo fortius contra factum suum venire
- Nemo rem suam utiliter stipulatur
- Nemo sibi ipse causam possessionis mutare potest
- Nemo sibi sit iudex
- Nemo suam turpitudinem allegans auditur
- Nemo tenetur se detegere
- Nemo tenetur seipsum accusare
- Nemo videtur eos fraudare, qui sciunt et consentiunt
- Ne procedat iudex ex officio
- Neque contra leges neque contra bonos mores pacisci possumus
- Neque enim debuit praeripere ceteris post bona possessa, quum iam par conditio omnium creditorum facta esset
- Neque enim inaudita causa quemquam damnari aequitatis ratio patitur
- Neque enim lucrum intellegitur nisi omni damno deducto neque damnum nisi omni lucro reducto
- Neque imperare sibi neque se prohibere quisquam potest
- Neque malitiis indulgendum est
- Neque utique melius pronunciat, qui novissimus sententiam laturus est
- Nescio quid peccati portat haec purgatio
- Nil prius esse fide
- Nihil aliud est actio quam ius quod sibi debeatur, iudicio persequendi
- Nihil aliud potest rege, nisi id solum quod de iure potest
- Nihil facit error nominis, cum de corpore constat
- Nihil hoc ad ius, ad Ciceronem!
- Nihil in lege intolerabilius est eandem rem diverso iure censeri
- Nihil innovari appellatione interposita
- Nihil potest esse aequabile, quod non a certa ratione proficiscatur
- Nihil prius fide
- Nihil tam conveniens est naturali aequitati, unumquodque dissolvi eo ligamine quo ligatum est
- Nil posse creari ex nihilo
- Nimia subtilitas in iure reprobatur et talis certitudo certitudinem confundit
- Nisi enim merces certa statuta sit, non videtur locatio et conductio contrahi
- Nocentem absolvere melius est quam innocentem damnare
- Noli itaque erubescere testimonium Domini
- Nolite facere iniquum aliquid in indicio
- Non aliter a significatione verborum recedi oportet, quam cum manifestum est aliud sensisse testatorem
- Non ante iuris ratio quam persona quaerenda est
- Non bis in idem
- Non congruit de apicibus iuris disputare Non debet actori licere, quod reo non permittitur
- Non debet alii nocere, quod inter alios actus est
- Non debet calamitas matris nocere ei qui in ventre est
- Non debet, cui plus licet, quod minus est non licere
- Non debet poena ad alios extendi quam ad suos auctores
- Non enim in mora est is, a quo pecunia propter exceptionem peti non potest
- Non est in mora qui potest exceptione legitima se tueri
- Non est iurista qui non est civilista
- Non est personarum acceptio apud Deum
- Non ex opinionibus singulorum, sed ex communi usu nomina exaudiri debent
- Non exemplis, sed legibus iudicandum est
- Non facit alio iniuriam qui utitur iure suo
- Non fatetur qui errat
- Non firmatur tractu temporis, quod de iure ab initio non subsistit
- Non idem in eodem negotio sit advocatus et iudex
- Non in foro canonico nec civili valet praescriptio cum mala fide
- Non intellegitur amissum, quod ablatum alteri non est
- Non intellegitur posse quod de iure fieri non potest
- Non intellegitur quem posse facere nisi cum commodo suo facere possit
- Non iudicabit Deus bis in id ipsum
- Non ius deficit, sed probatio
- Non ius sed seisina facit stipitem
- Non licet actori quod reum licitum non exsistit
- Non mutat substantiam rerum non necessaria verborum multiplicatio
- Non omne quod iudex potest necesse habet facere
- Non placet igitur extendi leges poenales, multo minus capitales, ad delicta nova
- Non plus habere creditor potest, quam habet qui pignus dedit
- Non potest adduci exceptio eiusdem rei cuius petitur dissolutio
- Non potest commodari id quod usu consumitur
- Non potest ex uno iudicio res iudicata in partem valere, in partem non valere
- Non potest ignorari quod publice notum est
- Non potest improbus videri, qui ignorat, quantum solvere debeat
- Non potest liberalitas nolenti adquiri
- Non potest quis usucapere nisi possideat
- Non potest quis venire contra errorem proprium
- Non potest sive enim quis sit condemnatus, sive absolutus, tamen super eodem crimine saepius agi non potest
- Non solet locatio dominium mutare
- Non tantum verbis ratum haberi potest, sed etiam actu
- Non tentanda quae effici omnino non possint
- Non valenti agere non currit praescriptio
- Non videbitur reddita, quae deterior facta redditur
- Non videtur esse factum quod non est legitime factum
- Non videtur iniuriam facere qui utitur iure suo
- Non videtur vim facere qui iure suo utitur
- Non videtur possessionem adeptus is, qui ita nactus est, ut eam retinere non possit
- Non videtur solvere qui totum non solvit
- Noscitur a sociis Notarius praesumitur potius errare quam malignari
- Notorium est quod probatione non indiget
* Notorium non eget probationem
- Nova constututio fututis formam imponere debet, non praeteritis
- Novatione tollitur obligatio
- Novissimus totus dies completus esse debet
- Novum iudicium non dat novum ius sed declarat antiquum
- Noxa caput sequitur
- Nuda et imaginaria venditio pro non facta est
- Nulla acceptio personarum apud Deum est
- Nulla corporis aestimatio fieri potest
- Nulla est venditio, quotiens in materia erratur
- Nulla ibi mora contrahitur ubi nulla petitio
- Nulla iniuria est, quae in volentem fiat
- Nulla misericordia est contra iustitiam
- Nulla poena sine crimine
- Nulla poena sine dolo
- Nulla poena sine lege
- Nulla poena sine iudicio
- Nulla servitus in faciendo, sed in patiendo vel in non faciendo consistit
- Nulla sit conditio, quae in praeteritum confertur, vel quae in praesens
- Nulla valet praescriptio nisi bona fide nitatur
- Nulla voluntas errantis est
- Nulli leges nescire licet
- Nulli res sua servit
- Nullum crimen, nulla poena sine lege penali, praevia, stricta et scripta
- Nullum crimen sine poena legali
- Nullum ius sine actione
- Nullum tempus occurrit regi
- Nullus bonus jurista nisi sit bartolista
- Nullus commodum capere potest de iniuria sua propria
- Nullus debet agere de dolo ubi alia actio subest
- Nullus est consensus errantis
- Nullus idoneus testis in re sua intellegitur
- Nullus iudex causam audire praesumat, quae in legibus non continetur
- Nullus videtur dolo facere, quo suo iure utitur
- Numquam in usucapionibus iuris error possessori prodest
- Numquam nuda traditio transfert dominium
- Numquam volenti dolus infertur
- Numquid lex nostra iudicat hominem, nisi prius audierit ab ipso?
- Nuptias non concubitus, sed consensus facit
- Obligatio est mater actionis
- Obligatio naturalis ex contractibus iuris gentium oritur
- Obligationis naturalis debitores licet minus proprie debere dicantur
- Obligatio naturalis retentioni sufficit
- Obscuritas brevitatis praetextu non admittenda
- Odia restringi, et favores conveni ampliari
- Odiosa restringenda, favoralia amplianda
- Omne crimen ebrietas incendit et detegit
- Omne ius aut consensus fecit aut necessitas constituit aut firmavit consuetudo
- Omne ius legibus et moribus constant Omne maius continet in se minu
- Omne testamentum morte consumatum est
- Omne, quod non iure fit, iniuria fieri dicitur
- Omnes res transire in novationem possunt
- Omnes secundum leges vivant
- Omnes servitutes sunt individuae
- Omnes, qui non prohibentur, matrimonium contrahere possunt
- Omni obligationi fideiussor accedere potest
- Omnia interpretatio fieri debet, ut tolletur contrarietas
- Omnia praesumuntur contra spoliatorem
- Omnia praesumuntur legitime facta donec probetur in contrarium
- Omnia praesumuntur rite et solemniter esse acta
- Omnia probant quod non singula
- Omnibus his manentibus
- Omnis consensus tollit errores
- Omnis innovatio plus novitate perturbat quam utilitate prodest
- Omnis enim obligatio vel ex contractu nascitur vel ex delicto
- Omnis qui defenditur boni viri arbitratu defendendus est
- Omnis vindicatio vel ad rem corporalem vel incorporalem pertinet
- Omnium consensus naturae vox est
- Onus probandi incumbit ei qui asserit
- Onus probandi incumbit ei qui dicit
- Optima est legum interpres consuetudo
- Optima lex, quae minimum relinquit arbitrio iudicis
- Optimus interpres legum consuetudo
- Optimus iudex qui minimum sibi
- Optione facta, ius eligendi consumitur
- Ordine placitandi servato servatur et ius
- Pacta conventa servato
- Pacta de futura successione non valent
- Pacta impossibilia vel sub impossibili condicione non valet
- Pacta novissima servari oportet
- Pacta privatorum tuetur ius civile, pacta
- Principum bona fides
- Pacta, quae turpem causam continent, non sunt observanda
- Pacta servanda dictat ratio naturalis
- Pacta sunt servanda
- Pacta, quae turpem causam continent, non sunt observanda
- Pacta tertiis nec nocent nec prosunt
- Pacto hereditas dari non potest
- Pactum antichreticum pignori potest adici
- Pactum contra legem prohibitoriam factum, nec civilem nec naturalem producit obligationem
- Pactum de futura successione valet
- Pactum de non succedendo non valet
- Pactum periculi observari debet
- Pactum super una re non nocet super alia
- Par conditio creditorum
- Par in parem imperium non habet
- Paritas temporis tribuit paritatem iuris
- Partus sequitur ventrem
- Patere quam ipse fecisti legem
- Patiare potius ipse quam facias scelus
- Patria potestas in pietate non in atrocitate consistere debet
- Pax servetur, pacta custodiantur
- Peccatum non dicitur perpetratum cogitatione solum, sed delectatione et consenso
- Pecunia paret pecuniam
- Pendente lite nihil innovetur
- Pendente lite nihil innovandum
- Pensio extinguitur per matrimonii contractum
- Per partes servitus imponi non potest, sed nec adquiri
- Perfecta emptione periculum ad emptorem respiciet
- Periculum est emptoris
- Periculum est locatoris
- Periculum in mora
- Periculum ex pacto suscipi potest
- Periculum rei venditae ad emptorem pertinet
- Permissum ad tempus post tempus videtur prohibitum esse
- Permissum id esse intellegitur, quod non prohibetur
- Perpetua lex est nullam legem humanam ac positivam perpetuam esse
- Per solutionem ipso iure tollitur obligatio
- Persona coniuncta aequiparatur interesse proprio
- Personam eius sustinere
- Perspicua vera non sunt probanda
- Pignori rem acceptam uso non capimus, quia pro alieno possidemus
- Placuit inter omnes id quod invicem debetur ipso iure compensari
- Plenitudo legis est dilectio
- Plura domicilia haberi potest
- Pluralis elocutio duorum numero contenta est
- Pluralis locutio duorum numero est contenta
- Plures res in obligatione, una autem in solutione
- Plus actum quam scriptum valet
- Plus facit datio quam promissio
- Plus in accessione non potest esse, quam in principali re
- Plus petit qui ante diem petit
- Plus semper in se continet, quod est minus
- Poena debet esse omne delicto conveniens
- Poena ex delicto defuncti heres non debet
- Poena maior absorbet poenam minorem
- Poena nulla esse debet, ubi nullum delictum
- Poenalis actio non competit in heredes
- Poenam petere nequit qui in illam incidit
- Ponitur poena conveniens culpae
- Possessio fratris de feodo simplici facit sororem esse haeredem
- Possessio nobis etiam per alium adquiritur
- Possessionis suae causa nemo mutare potest
- Possessio plurimum facti habet
- Possessionis causa prius est discutienda quam proprietatis
- Possessor malae fidei nullo tempore non praescribit
- Possessor nullo casu rei vindicationem intentare potest
- Possessores sunt potiores, licet nullum ius habeant
- Possessori non incumbit neccessitas probandi
- Possidet, cuius nomine possidetur
- Post diem commissoriae legi praestitutum si venditor pretium petat, legi commissoriae renuntiatum videtur, nec variare et ad hanc redire potest
- Posteriora derogant prioribus
- Posteriores leges ad chartam magnam pertinent, nisi contrariae sint
- Posterior lex derogat legibus prioribus
- Posteriora non derogat prioribus, nisi in iis fiat mentio de ipsis
- Posteriore testamento, quod iure perfectum est, superius rumpitur
- Posterior voluntas potior haberi debet
- Posteriores leges ad priores pertinent, nisi contrariae sint
- Postulatio facta revocari non potest
- Potestas delegata non delegatur
- Potest quis per alium, quod potest facere per se ipsum
- Praesertim cum etiam voluntas legis ex hoc colligi possit
- Praesumitur ignorantia ubi scientia non probatur
- Praesumptio cedit veritati
- Praesumptio iuris et de iure non admittit probationem in contrarium
- Praesumptio iuris probationem in contario admittit
- Praesumptioni standum nisi contrarium probetur
- Praesumptio relevat ab onere probando
- Praevalet quod principale est
- Pretium in numerata pecuniam consistere debet
- Princeps legibus solutus
- Principali accessorium tollitur
- Principes tenentur et ipsi vivere legibus suis
- Prior atque potentior est quam vox mens dicentis
- Prior tempore potior iure
- Priores leges ad posteriores trahantur
- Privata debent cedere publicis
- Privilegia ne inroganto
- Privilegium non valet contra rem publicam
- Privilegium personale non transit ad heredes
- Privilegium propter abusum amitti potest
- Pro donato is usucapit, cui donationis causa res tradita est
- Pro herede posssidet, qui putat se heredem esse
- Pro legato usucapit, cui recte legatum relictum est
- Pro soluto usucapit, qui rem debiti causa recipit
- Probabilis error possidentis usucapioni non obstat
- Probatio nulla est per rerum naturam factum negantis
- Probatio praesumptionem enervat
- Probatio vincit praesumptionem
- Probationis onus in casibus etiam reo incumbit
- Prodesse sibi unusquisque, dum alii non nocet, non prohibetur
- Prohibitio temporalis non extenditur ultra tempus, sicut prohibitio unius loci non prorrigitur ad alia
- Pro magna utilitate vel necessitate
- Promittens illicitum non obligatur
- Propinquor excludit propinquum, et propinquus remotum, et remotus remotiorem
- Proprie pignus dicimus quod ad creditorem transit, hypothecam cum non transit nec possessio ad creditorem
- Propter necessitatem illicitum efficitur licitum
- Propter parvam rem non debet aliquid mutare
- Propter praesumptionem etiam vehementem non debet quis de gravi crimine condemnari
- Puniri nemo debet, si nullam admisit culpam
- Quae accessionum locum optinent, exstinguuntur, cum principales res peremptae fuerint
- Quae contra ius fiunt, debent utique pro infectis haberi
- Quae non prosunt singula, multa iuvant
- Quaecumque per exceptionem perimi possunt, in compensationem non veniunt
- Quae simulate geruntur pro infectis habentur
- Quale est, cum petitur, tale dari debet
- Quam diu potest ex testamento adiri hereditas, ab intestato non defertur
- Quamdiu possit valere testamentum, tamdiu legitimus non admittitur
- Quando aliquid prohibetur, prohibetur et omne per quod devenitur ad illum
- Quando lex aliquid concedit, concedere videtur et it sine quo res ipsa esse non potest
- Quando plures actiones nomine eiusdem rei competunt, una electa altera non tollitur
- Quando plures nominibus propriis investiti sunt, tum omnes in capita vocati censetur
- Quando verba sunt per se iniuriosa, animus iniuriandi praesumitur
- Quasi agnum committere lupo ad devorandum
- Quattuor ex verbis virtutem colliget legis: permittit, punit, imperat atque vetat
- Quia coelum quod supra aedes meas est, usque ad coelum liberum esse debet
- Qui accepit satisfactionem, iniuriam suam remisit
- Qui accusare volunt, probationes habere debent
- Qui appellat prior, agit
- Qui casum allegat ipsum probet
- Qui contra iure mercatur, bonam fidem habere non praesumitur
- Qui contra iura mercatur, bonam fidem praesumitur non habere
- Qui contra leges facit per eas non adiuvetur
- Qui damnare potest, is absolvendi quoque potestatem habet
- Qui donat perdit usumfructum, nisi utatur quis dedit
- Qui errat non videtur consentire
- Qui facit per alium, est perinde, ac si faciat per se ipsum
- Qui facit per alium facit per se
- Qui haeret in litera haeret in cortice
- Qui ignorans est non vere paciscitur
- Qui ignorare non debuit quod ius alienum emit
- Qui in alterius locum succedit iustam habet ignorantiae causam
- Qui in ius dominiumve alterius succedit iure eius uti debit
- Qui in re illicita versatur, tenetur etiam de casu
- Qui intellegit alienum se possidere, mala fide possidet
- Qui in utero sunt, in toto paene iudicio civili intelleguntur in rerum natura esse
- Qui iudicat me, Dominus est
- Qui iussu iudicis aliquid facit, non videtur dolo malo facere
- Qui iussu iudicis aliquod fecerit, non videtur dolo malo fecisse
- Qui iustam causam ignorandi habuit non tenetur
- Qui mandat solvi, ipse videtur solvere
- Qui negat non teneatur probare
- Qui non habet in aere luat in corpore
- Qui non prohibet quod prohibere potest assentire videtur
- Qui rationem in omnibus quaerunt rationem subvertunt
- Qui occasionem damni dat, damnum dedisse videtur
- Qui occasionem praestat, damnum fecisse videtur
- Qui omne dicit, nihil excludit
- Qui onus patitur ipse debet commodum substinere
- Qui per alium facit, per seipsum facere videtur
- Qui possidet rem non praesumitur eam vendidisse
- Qui prior est tempore potior est iure
- Qui prius ad iudicium provocavit, actor est
- Qui proprium facit negotium adversum alios regresus non habet
- Qui provocet, nondum damnatus videtur
- Quis contra factum proprium venire non potest
- Quis promittit non movere controversiam ad quid teneatur
- Qui statuit aliquid parte inaudita altera, aequum licet statuerit, haud aequus fuit
- Qui semel est heres non desinit esse heres
- Qui sentit commodum sentire debet et onus
- Qui sentit onus, sentire debet commodum, et contra
- Qui suo iure utitur neminem laedere
- Qui tacet, consentire videtur
- Qui totam hereditatem adquirere potest, is pro parte eam scindendo adire non potest
- Quicquid plantatur solo solo cedit
- Quid prius est dignius est
- Quidquid in fundo nascitur, quidquid inde percipi potest, ipsius fructus est
- Quilibet potest renuntiare iuri pro se introducto
- Quis contra factum proprium venire non potest
- Quod ab initio non valet, in tracto temporis non convalescit
- Quod ab initio nullum est, nullum effectum producit et tractu temporis convalescere non potest
- Quod ad agendum temporabilia sunt, ad excipiendum sunt perpetua
- Quod ab initio non valet in tractu temporis non convalescit
- Quod ab initio nullum est nullum effectum producit et tractu temporis convalescere non potest
- Quod abundat non nocet Quod autem omnes uti singulos tangit, ab omnibus approbari debet
- Quod contra legem fit pro infecto habetur
- Quod contra rationem iuris receptum est, non est producendum ad consequentias
- Quod Deus coniunxit homo non separet
- Quod dubitas ne feceris
- Quod emptionem venditionemque recipit, etiam pignerationem recipere potest
- Quod illius est superius, cuius est inferius
- Quod incaute factum est pro non facto habetur
- Quod initio vitiosum est, non potest tractu temporis convalescere
- Quod licet per directum licet per obliquum
- Quod meo nomine possideo, possum et alieno nomine possidere
- Quod meum est non posso tibi adimere
- Quod non apparet non est Quod non est in actis non est in mundo
- Quod non est licitum lege, necessitas facit licitum
- Quod non habet principium non habet finem
- Quod non vetat lex, hoc vetat fieri pudor
- Quod nullius est, id naturali ratione occupanti conceditur
- Quod nullum est confirmari non potest
- Quod nullum est nullum effectum producit
- Quod nullum est rescindi non potest
- Quod omnes tangit ab omnibus approbetur
- Quod omnes tangit debet ab omnibus approbari
- Quod omnes similiter tangit, ab omnibus comprobetur
- Quod pendet, non est pro eo quasi sit
- Quod per alluvionem agro tuo flumen adiecit, iure gentium tibi adquiritur
- Quod per alluvionem fundo accessit, simile fit ei cui accedit
- Quod per me non possum, nec possum per alium
- Quod Principi placuit legis habet vigorem
- Quod proprium est ipsius, amplius eius fieri non potest
- Quod quisque ob tutelam corporis sui fecerit, iure fecisse existimetur
- Quod remedio destituitur ipsa re valet si culpa absit
- Quod scripsit, scripsit
- Quod semel meum est, amplius meum esse non potest
- Quod semel placuit amplius displicere non potest
- Quod tacuerunt, consensisse videntur
- Quot delicta tot poena
- Quot homines tot sententiae
- Quotiens faciendum aliquid datur, locatio est
- Quoties in stipulationibus ambigua oratio est, commodissimum est id accipi, quo res, qua de agitur, in tuto sit
- Quotiens pactum a iure communi remotum est, servari hoc non oportet
- Quotiens quis debitor ex pluribus causis unum debitum solvit, est in arbitrio solventis dicere, quod potius debitum voluerit solutum, et quod dixerit, id erit solutum
- Quotiens vero et immutatur et alienatur, emptio magis quam locatio intellegi debet
- Quoties in verbis nulla est ambiguitas ibi nulla expositio contra verba fienda est
- Quum quid prohibetur, prohibentur omnia, quae sequuntur ex illo
- Quum quid una via prohibetur alicui, ad id alia non debet admitti
- Quum quis in ius succedit alterius: iustam ignorantiae causam censetur habere
- Raptor non liberatur a poena, licet rem restituat
- Ratihabitio retrotrahitur, et mandato comparatur
- Ratihabitio, ut valeat, fieri debet intra id tempus, infra quod actus qui debet ratificari, fieri potuisset
- Ratio non patitur, ut una eademque res et veneat et pretium sit emptionis
- Ratum quis habere non potest, quod ipsius nomine non est gestum
- Rebus quidem iudicatis standum est
- Rebus sic stantibus (omnis contractus intellegitur)
- Redde quod debes
- Reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo
- Redhibitio tribuit titulum
- Regula est iuris quidem ignorantiam cuique nocere, facti vero ignorantiam non nocere
- Regula legem indicat, non statuit
- Rei depositae proprietas apud deponentem manet
- Rei mutatio non tollit servitutem praedialem; secus in usufructu
- Rei mutatione interit usus fructus
- Rei propriae emptio non potest consistere
- Rei suae pignus non est
- Rei suae precarium non est
- Rei turpis nullum mandatum est
- Rei veritas potior habetur quam scripturae
- Renuntiatio debet a sciente fieri
- Reproba pecunia non liberat solventem
- Rerum inhonestarum nulla est societas
- Res inter alios acta, alteri nocere non debet
- Res inter alios acta alteri non nocet
- Res inter alios acta aliis non prodest nec praeiudicat
- Res inter alios acta aliis prodest
- Res inter alios iudicata aliis non obest
- Res inter alios iudicata nullum aliis praeiudicium facit
- Res inter iudicata inter alios nec nocet nec prodest
- Res ipsa indicat
- Res ipsa loquitur
- Res iudicata ius facit inter partes
- Res iudicata pro veritate accipitur
- Res iudicata pro veritate habetur
- Res perit domino
- Res tantum valet, quantum vendi potest
- Resoluto iure dantis resolvitur ius concessum
- Resoluto iure datoris ex causa de praeterito resolvitur ius acceptoris
- Resoluto iure donationis resolvitur ius acceptionis
- Respondeat superior Reus excipiendo fit actor
- Reus in exceptione actor est
- Rex debet esse sub lege, quia lex fecit regem
- Rex non debet esse sub homine sed sub Deo et sub lege, quia lex facit regem
- Rex non habet parem
- Rex non potest peccare
- Rex nunquam moritur
- Salus Populi suprema lex esto
- Salva rerum substantia
- Sancimus ibi esse poenam, ubi et noxa est
- Satisfactio pro solutione est
- Scelera non habent consilium
- Scienti et consentienti non fit iniuria neque dolus
- Scienti et permittendi non fit dolus
- Scienti et volenti dolus non infertur
- Scire leges non hoc est verba earum tenere, sed vim ac potestatem
- Scriptura privata pro scribente nihil valet; si contra scribentem, valet si est cum causa
- Secundum allegata et probata judex judiciare potest
- Secundum allegata sententiam est ferenda
- Secundum naturam est, commoda cuiusque rei eum sequi, quem sequentur incommoda
- Sed ut aliquid patiatur aut non faciat
- Seisina facit stipitem
- Semel approbatum non potest reprobari
- Semel heres semper heres
- Semper praesumitur pro lege
- Semper praesumitur pro negante
- Semper praesumitur pro sententia
- Sensum, non verbum, considerare debemus
- Sententia habet praesumptionem iustitiae
- Sententia ita danda ut sit conformis libello
- Sententia iudicis est quasi quaedam particularis lex in aliquo particulari facto
- Sententia nulla est, si non datur omnes termini
- Sententia, quae transivit in rem iudicatam pro veritate habetur
- Sententia rem inter partes facit
- Sepulchri sit non solum is locus, qui recipiat humationem, sed omne etiam supra id coelum
- Sequi debet potentia iustitiam, non praecedere
- Servitus in faciendo consistere nequit
- Servitus non potest imponi de eo quod fundi utilitatem non respicit
- Servitus servitutis esse non potest
- Servitutis causa debet esse perpetua
- Sicut re corporale extincta, ita pignus hypothecave perit
- Si duo dolo malo fecerint, invicem de dolo non agent
- Si lex non distinguit nec nos distinguere debemus
- Si mandatum conceptum sit post mortem, durat post mortem
- Simulatae nuptiae nullius momenti sunt
- Si post moram res interierit, aestimatio eius praestatur
- Si quis ante diem vel ante condicionem petierit
- Si quis intentione ambigua vel oratione usus sit, id, quod utilius ei est accipiendum est
- Si quod universitati debetur, singulas non debetur; nec quod debet universitas singuli debent
- Sic utere tuo ut alienum non laedas
- Sicut pactum legis commissoriae non valet in pignoribus, sic in emptione valet indistincte
- Silent leges, inter arma
- Similes sunt in poena, qui similes sunt in delicto
- Simplex commendatio non obligat
- Sine possessione praescriptio non procedit
- Sine possessione usucapio contingere non potest
- Sine pretio nulla venditio est
- Singularia non sunt extendenda
- Si venditor fuit in mora, omne periculum ad eum pertinet
- Societas delinquere non potest
- Societas ius quodammodo fraternitatis in se habet
- Societas non transit ad heredem, licet de suis gestis teneatur heres
- Socii mei socius, meus socius non est
- Socius socio etiam culpae nomine tenetur
- Solemnitates iuris posse remitti de consensu partium
- Solis die, quem dominicum rite dixere maiores, omnium omnino litium, negotiorum, conventionum quiescat intentio
- Solum superficiei cedit
- Solutione vel iudicium pro nobis accipiendo et inviti et ignorantes liberari possumus
- Solus Deus facit heredes, non homo
- Solvendo esse nemo intellegitur, nisi qui solidum potest solvere
- Solvere pro ignorante et invito cuique licet
* Speciali utilitati communem et minori maiorem praeferenda est
- Specialis praeiudicat generalis
- Species eximit de genere
- Species perit ei cui debetur
- Sponsalia sicut nuntiae consensu contrahentium fiunt
- Standum est chartae
- Stare decisis
- Stare decisis et non quieta movere
- Stari debet sententiae arbitri
- Stipulatio non vitiatur verbis superfluis
- Suae rei emptio non valet
- Sua sententia damnatur
- Sub generali continetur speciale
- Sublata causa, tollitur effectum
- Sublato principali tolluntur accesoria
- Sub plurali singulari continetur
- Sufficit conscientia mea
- Sufficit eos, qui negotia gerunt, consentire
- Sufficit semel
- Sufficit tacitus consensus domini
- Summum ius summa crux
- Summum ius summa iniuria
- Superficies solo cedit
- Superflua non nocent
- Superflua non vitiant scripturas
- Supervacua scriptura non nocet legato
- Supremus est, quem nemo sequitur
- Surrogatum sapit naturam eius, in cuius locum subrogat
- Tacens consentit si contradicendo impedire poterat
- Taciti et expressi in contractibus est eadem virtus
- Taciturnitas fraudolosa tacenti non prodest
- Tamdiu societas durat, quamdiu consensus partium integer perseverat
- Temporalia ad agendum, perpetua ad excipiendum
- Tempus longissimum habetur loco tituli
- Tenor est qui legem dat feudo
- Territoria sunt ex occupationibus populorum
- Testamentum rumpitur cum postumus nascitur
- Testator praesumitur secundum iura voluisse testare
- Testibus duobus affirmantibus, plus creditur quam negantibus
- Testimonium unius non valet
- Testis unus testis nullus
- Testium fides diligenter examinanda est
- Tot gradus quot generationes
- Totiens secundum voluntatem testatoris facere compellitur, quotiens contra legem nihil sit futurum
- Totiens videtur heres institutus etiam in causa substitutionis ad heredem non transferret substitutionem
- Transactio convenit cum sententia in auctoritate
- Transit terra cum onere
- Tres faciunt collegium
- Turpitudinem suam allegans non est audiendus
- Turpitudinem suam nemo detegere tenetur
- Tutius semper est errare in acquietando quam in puniendo
- Tutor in rem suam auctor esse non potest
- Tutor non sibi, sed pupillo possidet
- Tutor rem pupilli emere non potest
- Ubi aliquorum praesentia exigitur in eorum absentia nihil agi potest
- Ubi certa forma desideratur, ea praetermissa, nihil agitur Ubi civitas ibi ius
- Ubi damna dantur victus victori in expensis condemnari debet
- Ubi dantis et accipientis dolus versatur, melior condicio est possidentis
- Ubi eadem est legis ratio, eadem et legis dispositio esse debet Ubi eadem ratio ibi idem ius
- Ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum
- Ubi ergo iustitia vera non est, nec ius potest esse
- Ubi est eadem ratio, ibi idem ius
- Ubi est eadem ratio vel aequitas idem ius statui debet
- Ubi est onus ibi emolumentum
- Ubi est verborum ambiguitas, valet quod acti est
- Ubi ius ibi remedium
- Ubi ius ibi societas
- Ubi lex inhibet usucapionem, bona fides possidenti nihil prodest
- Ubi lex non distinguit nec nos distinguere debemos
- Ubi lex voluit dixit, ubi noluit, tacuit
- Ubi lucrum ibi est periculum
- Ubi maior minus cessat
- Ubi non est libertas ibi non est consensus
- Ubi numerus testium non adicitur, etiam duo sufficient
- Ubi periculum, ibi et lucrum collocetur
- Ubi principale non tenet nec eius accessorium
- Ubi remedium ibi ius Ubi societas ibi ius
- Ubi successionis est emolumentum, ibi et tutelae onus esse debet
- Ultima voluntas testatoris est perimplenda secundum veram intentionem suma
- Ultra id quod in iudicium deductum est excedere potestas iudicis non potest
- Ultra posse nemo tenetur
- Ultra posse suum profecto nemo tenetur
- Unicuique licet ea quae ipsi a lege data sunt contemnere
- Unicuique sua mora nocet
- Uniuscuiusque contractus initium spectandum est et causam
- Unius positio alterius exclusio Unius responsio testis omnimodo non audiatur
- Unius testimonium non sufficit ad condemnatione
- Unus est actor et alius est reus Usu fructo legato omnis fructus rei ad fructuarium pertinet
- Usucapere non potest, quis quod vi possidet
- Usucapio finitur licet non inchoetur
- Usucapio interrumpitur si usucapiens possessione privetur
- Usucapio pignoris conventionem non extinguit
- Usucapio sine possessione inchoari nequit
- Usura non natura pervenit, sed iure percipitur Usus est legum corrector
- Usus fructus alienari non potest
- Usus fructus amissus ad proprietatem recurrit
- Usus fructus non habet de substantia
- Usus fructus non portioni sed homini adcrescit
- Usus fructus sine persona esse non potest
- Usus fructus usucapi non potest
- Ususfructuarius ad culpam levem tenetur
- Ut actus confirmari possit, oportet eum gestum esse
- Uti est commodum percipere re salva, abuti commodum percipere ita ut res utendo absumatur
- Utile non debet per inutile vitiari
- Utile per inutile non vitiatur
- Utilitas communis privatae praeponenda est
- Utilitas publica praeferenda est privatorum contractibus
- Ut privata dominia ex occupationibus singulorum
- Ut res magis valeat quam pereat
- Veluti caput atque fundamentum intellegitur totius testamenti heredis institutio
- Venditio imaginaria seu simulata, nullius est efficacia
- Venditio nullius est valoris, quae facta est in fraudem legis
- Venire contra factum proprium non valet
- Venire contra proprium factum nulli conceditur
- Venisse ad heredem nihil intellegitur nisi deducto aere alieno
- Verba ad unum finem prolatam, ad alium trahi non debent
- Verba chartarum fortius accipiuntur contra proferentum
- Verba debent intellegi cum effectu, ut res magis valeat quam pereat
- Verba dubia sunt interpretanda taliter, ut actus de quo agitur, valeat, et non pereat
- Verba generalia restringuntur ad habilitatem rei vel personam
- Verba non sunt curanda ubi mens disponentis est aperta
- Verba secundum naturam actos operantur
- Verba secundum naturam actus de quo agitur accipi debent
- Verba volant, scripta manent
- Veritas nominis tollit errorem demonstrationis
- Veritas rerum erroribus gestarum non vitiatur
- Verius est occupantis meliorem esse condicionem
- Versanti in re illicita imputantur omnia, quae sequuntur ex delicto
- Verum est unum testem inducere praesumptionem
- Vetatur advocatus emere litem, aut sibi de immodico emolumento vel rei litigiosae parte vindicata pacisci
- Vetustas semper pro lege habetur
- Victor potest appellare
- Videtur gesisse qui per alium gessit
- Vigilantibus non dormientibus iura subveniunt
- Vigilavit Iustitiae oculus sempiternus
- Vim vi defendere omnes leges omniaque iura permittunt
- Vim vi repellere licet
- Violentus semper est in mora
- Vi opprimi in bona causa est melius quam malae cedere
- Volenti enim dolus non infertur
- Volenti non fit iniuria
- Voluntas coacta, voluntas est
- Voluntas concedentis finitur eo mortuo
- Voluntas est ambulatoria, et non consummatur usque ad mortem testatoris
- Voluntas defuncti pro lege servatur
- Voluntas donatoris in charta doni sui manifeste expressa observetur
- Voluntas morte extinguitur
- Voluntas testatoris mandatum dicitur
- Voluntas testatoris, quando certa est, servari debet omnino
Nexus externus
recensere- w:Ius in Vicipaedia, encyclopaedia libera